Omurilik veya omurilik zarındaki yumuşak dokularda büyüyen ve omurga kemiklerini etkileyen tümörler, omurilik tümörleridir. Bu bölgelerde oluşan tümör yapılar, boyutuna ve yerine göre kişilerde farklı semptomlara sebep olurlar. Peki, omurilik tümörü türleri nelerdir? Hangi semptomlara neden olur? Detaylar yazımızda.
Omurilik, beyin tabanından omurganın sonuna değin uzanan tüp şeklinde bir boşluktur. Vücudun bu kısmı beyin ve vücut arasındaki mesajları ileten sinirleri barındırır. Tümörler, vücudun diğer kısımlarında olduğu gibi omurilik boyunca büyüyebilir. Bu kısımdaki hücreler normalden hızlı büyüdüğünde omurilikte tümör meydana gelir. Bu yapılar kişiye zarar verebilir, çünkü omuriliği sıkıştırabilir. Ayrıca vücudun her iki tarafında da güçsüzlük, uyuşukluk ve hatta felç gibi durumlara sebep olabilirler.
Omurilikte gelişen tümörler büyüklüğüne göre derecelendirilir. Bu yapının derecesi ne kadar düşükse, o kadar yavaş büyür. Derece1 ve derece 2 tümörler, derece 3 ve 4'ten daha yavaş büyür. Şayet tümörün kötü huylu olduğundan bahsedilirse bu kanser anlamına gelir. Tedaviside bu şekilde planlanır. Omurilik tümörü türlerinden bazıları şu şekilde sırlanabilir:
Bu tümörler beyinde ve omurilikte astrosit ismindeki yıldız şeklindeki hücrelerde büyürler. Glioma adındaki bir tümör grubuna dahildirler. Bu yapıların bazıları çok yavaş, bazıları hızlı büyüyebilir. Bu tümör omurganın sinirlerine baskı yapabilir. Bu durumda, kollarda veya bacaklarda güçsüzlük, yürüme güçlüğü ya da tuvalete kontrol problemleri gibi şikayetlere neden olabilir. Hastanın hangi semptomları yaşadığı, tümörün nerede bulunduğuna ve ne kadar büyüdüğüne bağlıdır.
Bu tipler içi sıvı dolu olarak büyüme gösteren tümörlerdir. Beyinde ve omurilikte büyüyebilirler. Ependinomlar da bir çeşit gliomadır ve omuriliğin ortasında büyürler. Ependimomlarda kendi içlerinde birkaç farklı türe ayrılır. Belirtiler; mide bulantısı, kusma, baş ağrısı, uyuşukluk ve tuvalette kontrol güçlüğü olarak sayılabilir. Bu tür tümör çounlukla yavaş büyür. Nadiren diğer organlara yayılır. Ameliyat ve ardından radyasyonla tedavi edilebilir.
Nadir görülen bu tümör türü, beyn ve omurilikteki kan damarlarının dış çeperinde gelişir. Çoğunlukla kanserli değildir, fakat büyür ve omuriliğe baskı yaparsa bacaklarda güçsüzlük ve denge problemleri gibi şikayetlere sebep olabilir. Hemanjiyoblastomlar “von Hippel-Lindau sendromu” olan hastalarda daha fazla gelişir. VHL, vücudun birçok değişik bölgesinde tümör ve kistlerin meydana gelmesine sebep olan kalıtsal bir hastalıktır.
Omurilik tümörlerinin ortalama %25'i bu türdür. Kadınlarda erkeklere oranla daha sık oluşur ve çoğunlukla orta yaşta ya da daha sonra oluşur. Beyni ve omuriliği daran ve koruyan meninkslerde büyürler. Çoğu kanserli değildir ama yayılabilirler. Bu yapılar çoğunlukla sırtın ortasındaki omurgada gelişir. Sinirlere baskı yaparlarsa kollarda ya da bacaklarda ağrı, güçsüzlük veya uyuşma gibi belirtilere yol açabilirler. Mesane ya da bağırsakları kontrol sorunu yaşanabilir. Tümör büyüdükçe belirtilerde ağırlaşır.
Nörofibromlar omurganın sinirlerinde büyürler. Nörofibromatoz tip 1 ya da NF1 adı verilen rahatsızlığı olanlarda daha yaygındır. NF1, tümör kümelerinin vücudun çevresinde genellikle derinin üzerinde ya da hemen altında büyümesine sebep olur. Bu tümörler kanserli değildir. Nörofibromlar yavaş büyür. Bu tümörü omurgasında taşıyan çoğu insanda herhangi bir belirti olmaz. Bu türde bir tümör nadiren kol veya bacakta sırt ağrısı, güçsüzlük ya da uyuşma yapabilir.
Schwann hücrelerinden büyürler. Bu hücreler, sinir hücrelerini koruyan miyelin kılıfı meydana getirir. Aile öyküsünde omurga kanseri varsa ya da kişide başka bir nörofibromatoz türü olan NF2 bulunuyorsa, bu tür bir tümöre yakalanma ihtimali yüksektir. Schwannomalar çoğunlukla kanserli değildir. Fakat yine de büyüyebilir ve omuriliğe baskı kurabilir. Bu basınç sonucu sinirler zarar görebilir ve bacaklarda ağrı, uyuşukluk ve zayıflığa sebep olabilir.
